الجماعة
للفائت من
الصلاة
46- Kazaya Kalan
Namazı Cemaatle Kılma
أنبأ هناد بن
السري عن أبي
زبيد واسمه
عبثر بن
القاسم عن
حصين عن عبد
الله بن أبي
قتادة عن أبيه
قال كنا مع
رسول الله صلى
الله عليه
وسلم إذ قال
بعض القوم لو
عرست بنا يا
رسول الله قال
إني أخاف أن
تناموا عن
الصلاة فقال
بلال أنا
أحفظكم
فاضطجعوا
فناموا وأسند
بلال ظهره إلى
راحلته
فاستيقظ رسول
الله صلى الله
عليه وسلم وقد
يعني طلع حاجب
الشمس فقال يا
بلال أين ما
قلت قال ما
ألقيت علي
نومة مثلها قط
قال رسول الله
صلى الله عليه
وسلم إن الله
قبض أرواحكم
حين شاء فردها
حين شاء قم يا
بلال فأذن
الناس
بالصلاة فقام
بلال فأذن
فتوضؤوا يعني
حين ارتفعت
الشمس ثم قام
فصلى بهم
[-: 921 :-] Ebu Katade anlatıyor:
Resulullah (sallallahu aleyhi ve sellem) ile birlikte idik.
Cemaatten biri: "Ey
Allah'ın Resulü! Bize biraz istirahat verseniz?" dediler. Resulullah
(sallallahu aleyhi ve sellem) de:
"Uyuyakalıp namazı
geçirmenizden korkuyorum" buyurdu. Bilal: "Ben beklerim" dedi.
Bunun üzerine oradakiler yatıp uyudular. Bilal de sırtını devesine dayadı (ve
uyuyakaldı). Resulullah (sallallahu aleyhi ve sellem) uyandığında güneş
doğmuştu. Bilal'e:
"Ey Biltıl ! Sözün
nerede kaldı?" buyurdu. Bilal de: "Hiçbir zaman üzerime böylesine bir
uyku ağırlığı çökmemişti." dedi. Bunun üzerine Resulullah (sallallahu
aleyhi ve sellem) de:
"Allah dilediğinde
ruhlarınızı alır, dilediğinde geri verir. Kalk Ey Biltıl ! Ezan oku"
buyurdu. Bilal kalkıp ezan okudu. insanlar -güneş yükseldiğinde abdestlerini
aldılar. Hep birlikte kalktılar ve Allah Resulü (sallallahu aleyhi ve sellem)
onlara namaz klldırdı.
Diğer tahric: Buhari
595, 7471; Ebu Davud 439, 440; Ahmed b. Hanbel 22611; İbn Hibban 1679.
Hadis 11384 te
gelecek.